15 lipca 1410 roku stoczona została jedna z największych bitew średniowiecznej Europy pomiędzy wojskami polsko-litewskimi, a krzyżackimi pod Grunwaldem. W bitwie tej uczestniczyło z jednej strony liczne rycerstwo polskie, litewskie oraz z drugiej zachodnioeuropejskie, śląskie i czeskie. Zwycięstwo połączonych wojsk polsko-litewskich umożliwiło królowi Władysławowi Jagielle dalszy marsz na stolicę Państwa Krzyżackiego w Malborku.
Z bitwą tą wiąże się również legenda o herbie Dobrzycy. W wojnie polsko-krzyżackiej mieli wziąć udział czterej bracia-ochotnicy z Dobrzycy, którzy polegli pod Grunwaldem. W ponad trzydzieści lat później, gdy Tumlin Dobrzycki starał się u króla Władysława Jagiellończyka o nadanie praw miejskich dla Dobrzycy przedstawiono mu historię braci, którzy polegli w bitwie. Na ich pamiątkę herbem Dobrzycy uczyniono cztery krzyże, symbolizujące poległych braci wpisane w czerwone pole, będące symbolem przelanej krwi. Z biegiem lat krzyże te połączyły się tworząc aktualny wygląd herbu Dobrzycy.
Oczywiście jest to legenda, do której nie istnieją żadne potwierdzone materiały źródłowe, jednak w każdej legendzie jest zawsze odrobina prawdy…