Dokument ten kończy się słowami: „(…) Gdy niniejszym przywilejowi wiecznotrwałość zapewniam moją dziedziczną władzę, Moje jakoteż, moich następców bezprzerwane dotrzymanie takowej i te w tymże wypowiedziane artykuły. Na to podpisuje się i potwierdzam moją honorową pieczęcią.

Gorzeński należycie uposażył Bractwo, ofiarował mu 3 srebrne medale z przylutowanym srebrnym łańcuchem na przyozdobienie Króla Strzeleckiego. Dla króla ofiarował 100 złotych polskich z własnych dochodów z miejskich czynszów. Udzielił również do użytku króla ogród („7 niderlandzkich prętów długości i również tak wiele szerokości”) Bractwo otrzymało od Gorzeńskiego 3 beczki piwa – „Takowe będzie z pańskiego browaru za kwitem ogłoszonego Króla wydanem, który w zamian 3 wiertle miary warszawskiej jęczmienia oddać jest winien(…)”. Z fundacji Gorzeńskiego pochodzi prawdopodobnie również szarfa królewska oraz niezachowane szarfy marszałkowskie.

Bractwo funkcjonowało nieprzerwanie aż do wybuchu II wojny światowej.
Po wojnie działalność została wznowiona w 1946 roku lecz z powodu trudności piętrzonych przez „nowe władze” (odmawianie zgody na organizowanie strzelań) działalność Bractwa została zawieszona w 1948 roku.

Niemal 150-cio letnia historia Bractwa został przerwana. Tradycje które wytworzyła ta organizacja zostały jednak w pamięci osób ówcześnie żyjących, którzy przekazali je swoim następcom. Zaowocowało to wznowieniem działalności Bractwa Strzeleckiego pod wezwaniem Św. Tekli w Dobrzycy w 2006 roku.