Sala ze sztukaterią to jedno z najbogatszych pod względem wystroju wnętrz w pałacu. Zachowały się sygnatury z datą 1804, co pozwoliło zidentyfikować twórcę dekoracji salonu – był nim działający w Wielkopolsce sztukator Michał Ceptowski.

Emblematyczne treści zawarte w sztukatorskim wystroju odnoszą się do osoby Augustyna Gorzeńskiego, sfery jego aktywności i zainteresowań. Na ścianie zachodniej dominuje wątek rycerski – na prostokątnych panneaux zawieszono atrybuty Marsa i Minerwy w postaci różnorakiej broni, elementów zbroi, sztandarów i rózg liktorskich. Przeciwległa ściana wschodnia poświęcona została sztuce – zdobią ją atrybuty Apollina nad wnęką piecową oraz umieszczone w prostokątnych płycinach atrybuty poezji, architektury, malarstwa i grafiki oraz rzeźby. Calość uzupełniają, widoczne na ścianie południowej, atrybuty związane z muzyką dworską i pasterską. Przeciwległa ściana północna prezentuje Gorzeńskiego jako dobrego gospodarza pod postacią symboli związanych z pracą na roli, w ogrodzie i lesie. Środek ściany zajmuje płaskorzeźba ze sceną Porwania Sabinek, będąca wiernym odlewem sceny z cokołu słynnej rzeźby Giambologny we Florencji. Nad czterema otworami drzwiowymi umieszczono natomiast płaskorzeźbione medaliony z alegoriami pór roku.