STRONA GŁÓWNA

Pomieszczenie garderoby w czasie użytkowania pałacu przez cały XIX i XX wiek ulegało wielu zmianom i wtórnym podziałom.

Przystępując do prac renowacyjnych, konserwatorzy wykonali szereg prac budowlanych niezbędnych dla przywrócenia pierwotnego – z czasów Gorzeńskiego – kształtu wnętrza. Zamurowano wtórne otwory drzwiowe w ścianach zachodniej, północnej i wschodniej. Odsłonięto zamurowaną wnękę na szafę w ścianie północnej i wykonano dla niej replikę szafy. W narożniku płn. – wsch. utworzono półkoliście zamkniętą niszę na piec, choć pierwotnie mógł się tu znajdować kominek.

Odsłonięta spod wtórnych malowideł dekoracja pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku. Ze względu na przeznaczenie pomieszczenia jego wystrój jest jednym z najoszczędniejszych w pałacu. Składa się na niego iluzjonistycznie malowana belka z guzami, przebiegająca poziomo przez wszystkie ściany. Pierwotnie malowane guzy pokrywały się częściowo z rzeczywistymi drewnianymi kołkami wbitymi w ścianę służącymi powieszeniu odzieży, ale ich pozostałości zostały obecnie zatynkowane. Przestrzeń ścian pomiędzy belką posiada utrzymaną w różu malaturę oraz iluzjonistycznie malowaną okładzinę z szarego piaskowca w przyziemiu. Sufit otacza oszczędna, graficznie potraktowana bordiura z motywem roślinnym.

Pierwotnie z garderoby był dostęp do jeszcze jednej klatki schodowej – obecnie nieistniejącej. Zlokalizowana była w ścianie południowej pomieszczenia, w miejscu obecnej toalety. Zapewniała ona komunikację z piwnicami i pokojem dla służącego na piętrze.