2015-12-01
Salon z Amorkami
Nazwa saloniku pochodzi od przywołującego symbolikę miłosną motywu figuralnego z dekoracji nad drzwiami: Amora ciskającego strzałami w supraporcie zachodniej i Amora wylewającego wodę – w domyśle na głowę wchodzącego – w supraporcie wschodniej. Pozostała dekoracja saloniku posiada generalnie układ dwustrefowy. W części cokołowej, znajdują się prostokątne płyciny w żółtym obramieniu. Powyżej ujęte w szerokie, zielone obramienie panneaux, w których na błękitnej wstędze zawieszono emblematy: Malarstwa, Architektury i Sztuki Kamieniarskiej, Muzyki, ponownie Muzyki oraz ostatni, ze zwojem papieru, na którym widoczny jest zarys planu nieokreślonej budowli, Architektury. Fasetę zdobi kilka barwnych pasów z motywem kampanuli, lauru, astragalu, spiralnie skręconej taśmy oraz ornament z liści akantu i makówek odnoszący się do symboliki snu. Konserwacja malowideł trwała w latach 1999–2000. Dekorację odsłonięto wówczas spod wielokrotnych wtórnych przemalowań, jako że wnętrze to było intensywnie użytkowane w ciągu wieku XIX i XX. Zamurowano wtedy wtórne przejście w ścianie południowej, prowadzące do obecnej Garderoby.
