Opis czynów wg swiadków - fakty z wojny bolszewickiej 1920 r.
Bardzo często rot. Czarnecki jako drugi zastępca dowódcy pułku wyrózniał się w polu jako dzielny oficer, zachowując zimną krew i odwagą swoją, dając dobry przykład rozumnej brawury, przyczyniał sie do zwycięstwa.
1. 20 sierpnia 1920 r. wysłany na czele dyonu 16 pułku ułanów dla przecięcia odwrotu cofającym się bolszewikom dotarł do Dasze na płn. zachodu od Czeremchy. Wkrótce po przybyciu od powyższej wsi został zaatakowany przez silny oddział bolszewicki, składający się z 3 rodzajów broni. Nie tracąc zimnej krwi rzucił rotmistrz Czarnecki przeciwko atakującej piechocie. Szarżę konnego oddziału bolszewickiego wyparł innym szwadronem. Dzięki przytomności umysłu i woli - nie tylko wyratował cały swój oddział i wszystkie wozy, lecz wziął jeńców i przepedził bolszewików. Bolszewicy pozostawili w ucieczce panicznej około 10 armat, kilkadziesiąt wozów etc.
2. 17 sierpnia 1920 r. po zajęciudnia poprzedniego Wisznice pułk w nocy na 17 sierpnia został zaatakowany przez silny oddział bolszewicki (wg. zeznań jeńców przez 500 ludzi). W powstałym w pierwszej chwili chaosie rotmistrz Czarnecki zdołał wkrótce zorganizować obronę lewego skrzydła. Obecny wszedzie, gdzie groziło jakie niebezpieczeństwo, przyczyniał się postawą i zachowaniem do uporządkowania obrony. Nieprzyjaciel został ze stratami wyparty. Wzięto przy tym jeńców.
Źródło: ''Notatki Dobrzyckie'' nr 10 (październik 1995), s. 18-19; na podstawie materiałów odnalezionych przez D. Eskę, do druku przygotował M. Karalus.
Stefan Czarnecki w mundurze Wojska Polskiego w latach dwudziestych XX w.