Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności    Informacja o przetwarzaniu danych osobowych    AKCEPTUJĘ
MZD logo Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy

 

 

STRONA GŁÓWNA

2015-12-01

Robert Stankiewicz

Autor: Sylwia Kuźnicka

Wnętrza XVIII-wiecznego pałacu w Dobrzycy, przebudowanego na zlecenie GENERAŁA AUGUSTYNA GORZEŃSKIEGO (1743-1816) – współpracownika króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przez STANISŁAWA ZAWADZKIEGO (1743-1806), zdobią liczne polichromie. Za autora dekoracji klatki schodowej i malowideł krajobrazowych pierwszego piętra, czyli sal reprezentacyjnych, uważa się ANTONIEGO SMUGLEWICZA (1746-1810)1 . Polichromie znajdujące się na parterze także były przypisywane Smuglewiczowi. Podczas przeprowadzonych w latach 2001 – 2003, prac konserwatorskich odnaleziono jednak sygnaturę Roberta Stankiewicza w jednej z sal pałacu, która rzuca nowy obraz na skład artystów pracujących przy tej budowie.

O malarzu Robercie Stankiewiczu dostępnych jest mało informacji. Należał on do młodszej generacji malarzy działających już w okresie porozbiorowym, o której wiadomo znacznie miej niż o artystach związanych z mecenatem Stanisława Augusta Poniatowskiego. Stankiewicza swoim Słowniku wymienia Edward Rastawiecki, podając, że namalował on architekturę iluzjonistyczną w kościele Pijarów w Wieluniu oraz dekoracje na Jasnej Górze2. Istnienie tych, dzisiaj już nieistniejących, polichromii nie zostało jednak do tej pory potwierdzone. Wiadomo również, że w 1808 malarz ten zawarł kontrakt na dekorację malarską pięciu pomieszczeń w pałacu Walickich w Małej Wsi na Mazowszu3. W 1808 roku podpisał on również z Klementyną Walicką kontrakt na dekorację malarską w jej rezydencji w Warszawie zaprojektowaną przez Fryderyka Alberta Lessla4. Powyższe informacje są do tej pory jedynymi wzmiankami o tym mało znanym artyście.

W dobrzyckiej rezydencji, Stankiewiczowi przypisuje się dekoracje malarskie salonu groteskowego5. Jego sygnatura: „Robert Stan pinxit, A…” znajduje się w supraporcie na południowej ścianie. Z pamiętników ADAMA TURNO (1775-1851) – siostrzeńca gen. Augustyna Gorzeńskiego, wiadomo, że koszt malowideł w tej Sali wynosił 180 czerwonych złotych, co stanowi duże wynagrodzenie jak na tamte czasy. Wysoki koszt prac był zapewne spowodowany obecnością w malaturze tego wnętrza, morskiego pejzażu, który zajmuje prawie całą płaszczyznę jednej ze ścian. Dyskusyjne pozostaje czy owy pejzaż również jest dziełem Stankiewicza, czy w może w pracach w tym wnętrzu pomagał mu Smuglewicz i to on wykonał tę polichromię6. Pozostałą dekorację stanowią groteskowe ornamenty ujęte w architektoniczne ramy.

Motyw groteski upowszechnił się wśród artystów i zleceniodawców wraz z odkryciami malowideł w starożytnych willach oraz pojawieniem się publikacji poświęconych loggiom Rafaela7. Pojawiała się ona we wnętrzach znanych Gorzeńskiemu, m. in. w jadalni Białego Domu w Łazienkach Królewskich.



1T. Stryjeński, Pałace wiejskie i dwory z czasów saskich, Stanisława Augusta i Księstwa Warszawskiego w województwie Poznańskim na podstawie podróży odbytej w lipcu 1926 roku, Warszawa, Kraków, Lublin, 1929r. s. 60.2E. Rastawiecki, Słownik malarzów polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających, Warszawa 1851, t. 2. 3E. Andrzejewska, J. Witkowski, Odkrycia i konserwacja malowideł ściennych Roberta Stankiewicza i Antoniego Smuglewicza w pałacu w Dobrzycy, powiat Pleszew, [w:] Wielkopolski Biuletyn Konserwatorski, t. II, Poznań 2003, s. 146, za: E. Rastawiecki, Słownik malarzów polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych…, Warszawa 1851, s. 221-2224A. Rottermund, Fryderyk Albert Lessel. Materiały do życia I twórczości, [w:] Biuletyn Historii Sztuki, XXVIII 1966, nr 2, s. 226. 5E. Andrzejewska, J. Witkowski, op. cit., s. 152.6A. Bernatowicz, Dobrzyca –Błędów – Mała Wieś. Dekoracje „Jego Mości Pana Malarza” Roberta Stankiewicza, [w:] Biuletyn Historii Sztuki, 1-2/2004, Warszawa, s. 62., R. Kąsinowska, Dobrzyca. Fortalicja. Pałac. Muzeum, Muzeum Zespół Pałacowo – Parkowy w Dobrzycy, Dobrzyca 2007., s. 92.7R. Kąsinowska, loc. cit.

FACEBOOK INSTAGRAM YOUTUBE TWITTER WCAG

Bądź na bieżąco

NEWSLETTER